Marble Hill en Hanmer

Zag dat het laatste verhaal 3x geplaatst was, dit even hersteld.

in Marble Hill hebben we ons tentje weer opgezet op een schitterend plekje met super uitzicht. Helaas weer erg veel sandflies. Met een kampvuur scheelt het iets dus snel hout sprokkelen. Een robin (fam van het roodborstje) kwam nieuwsgierig kijken en terwijl ik stil bleef staan sprong hij op één van de gesprokkelde takken. Daar had ik wel een paar beten van de sandflies voor over. Hij kwam nog dichterbij en probeerde of een wond op m'n hand eetbaar was. Leuk dat ie zo tam was.

De volgende ochtend wilden we eerst een wandeling maken die vanaf Marble Hill begon, voordat we de tent afbraken. Het had die nacht voor het eerst geregend en dan kon de tent ondertussen mooi drogen. Lake Daniëlls Track was 9 km tot het meer en de Manson Nicholls Memorial Hut. Een redelijk makkelijke en mooie wandeling waar wij 5 uur over deden ipv de geschatte 3 uur. Zoveel mooie varens, mos en vogeltjes om voor te stoppen en fotos van te maken. We zagen voor het eerst een Kakariki, een groene parkiet (in Maori betekent het 'groen'). Langs het pad waren veel vallen geplaatst waar voornamelijk ratten in gevangen werden en een enkele wezel, een minder fraai gezicht. Buiten de hut stikte het helemaal van de sandflies. Er hadden die nacht 2 mensen uit Canada in geslapen. Zij zijn de afgelopen 8 jaar aan hun winters ontsnapt door 3 maanden in NZ te verblijven. Dat klinkt heel aantrekkelijk om te doen. Na geluncht en verkoeling in het meer gezocht te hebben ging de terugweg een stuk sneller, slechts een paar fotos gemaakt. Snel de tent ingepakt en op weg naar Hanmer. Wat een verademing om daar op een (kiwi) camping te staan waar nauwelijks sandflies zijn! Phil z'n benen zien eruit alsof hij de waterpokken heeft. Ik heb minder beten doordat ik een dunne lange broek (bedankt Aster!) droeg en sokken maar ik heb ze wel bijna allemaal open gekrabt. Zelfs door de sokken wisten ze nog te prikken. We hadden Deet vanuit NL meegenomen maar die was al even op dus de volgende ochtend eerst in Hanmer nieuw spul gekocht. Vervolgens de thermische baden van Hanmer bezocht...mmm....heerlijk en relaxt. Keuze genoeg; warme sulfurbaden tot 43*, mineraalbaden, hoge glijbanen, bubbelbaden of gewoon baantjes trekken. Daarna pastrami en vers brood gekocht en in een parkje geluncht. Genieten!

De bedoeling was om de laatste nacht door te brengen in Gore Bay, ongeveer 130 km ten noorden van Cristchurch. We namen de Leader Road, een zeer pittoreske en slingerende weg door mooie natuur. Veel licht-en donkerroze lathyrussen langs de weg, vliegende roofvogels en zwarte ooievaars. Vlakbij de oostkust kwam er meer mist boven de bergen en ja hoor, het miezerde en was grijs in Gore Bay. We zijn een stukje over het mooie kiezelstrand gelopen maar besloten niet de tent op te zetten maar terug te rijden naar Prebbleton, naar Jont en Ker. We hebben een hele mooie week gehad!